Marie-Louise Klomp was zes jaar werkzaam als functielaborante in een ziekenhuis. Ook schreef zij ruim 25 jaar voor een regionaal dagblad en inmiddels is zij eigenaar van een eigen tekstbureau. Haar debuutroman Homoseksualiteit is geen keuze is gebaseerd op haar persoonlijke ervaringen. Tijd voor een gesprek in 10 vragen:
- Wanneer Marie-Louise Klomp wordt geïnterviewd, wat zou de eerst gestelde vraag moeten zijn?
Is het boek er gekomen, omdat je alles van je af wilde schrijven?
- En wat is dan het antwoord op deze vraag?
Nee, dat zeker niet. Als ik het boek had geschreven om alles te kunnen verwerken en dus van me af te schrijven, dan was het boek er al jaren eerder geweest. Op het moment dat ik geconfronteerd werd met de homoseksualiteit van mijn man, heb ik wel aantekeningen gemaakt in mijn agenda, die ik als een soort dagboekje gebruikte. Pas jaren later ben ik het boek gaan schrijven voor mijn dochter. Zo kon zij zien hoe moeilijk haar beiden ouders het hadden en hoe hard ze beiden hebben geknokt om hier weer bovenop te komen, zodat ze allebei weer een mooi leven konden leiden met haar als middelpunt.
- Wat (en wellicht ook wie) heeft de keuze voor de titel en de cover bepaald?
Uiteraard was de homoseksualiteit van mijn, inmiddels, ex-man bepalend voor de titel. Ik heb het boek in eerste instantie uitgegeven in eigen beheer, maar toen onder de titel ‘Omdat de natuur anders besliste’. Die titel vond, en vind ik nog steeds, mooier dan de huidige titel. Beide titels heb ik zelf bedacht. Maar de eerste titel mocht ik van de uitgeverij niet nog een keer gebruiken, omdat die, volgens de uitgever, niet voldoende aangeeft waar het boek over gaat.
- De aanleiding voor het verhaal is duidelijk. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de ondertitel van het boek. Het verhaal is fictief, maar in hoeverre heeft de werkelijkheid invloed gehad op het verhaal? (Bijvoorbeeld op de personages of de gebeurtenissen.)
De werkelijkheid heeft eigenlijk een hele grote invloed gehad, zowel op de personages als op de gebeurtenissen. Het is opgeschreven zoals ik het me herinner. Maar het kan natuurlijk zijn dat de overige personen die in het boek voorkomen zich de gebeurtenissen heel anders herinneren. Overigens zijn alle namen wel fictief, behalve die van mij.
- Je kiest aan het begin voor een citaat uit een lied van Connie Vandenbos, Drie zomers lang. Is dit citaat gekozen naar aanleiding van het verhaal, of had dit lied al een speciale betekenis en heb je er daarom voor gekozen?
Toen Joost en ik net uit elkaar waren, hoorde ik dat lied en dat deed wat met me. Het sloeg op mijn situatie, want ook ik was drie zomers lang heel gelukkig met hem. En ook ik had (veel later pas) geen spijt, verdriet of berouw. Vandaar de keuze voor dit citaat van Conny Vandenbos.
- Je draagt het boek op aan je dochter. Heeft zij het gelezen? En zo ja, kun je naar aanleiding van haar reactie stellen dat je doelstelling bereikt is?
Jammer genoeg heeft mijn dochter het boek tot op heden niet gelezen, terwijl het in eerste instantie juist alleen voor haar was bedoeld. Dus nee, die doelstelling heb ik (nog) niet bereikt. Maar toen ik het aan het schrijven was, vond mijn huidige man het zo mooi, dat hij me aanspoorde om het uit te gaan geven. Hij heeft me wel aangeraden om wat uitgebreider te gaan schrijven, zodat het een echt verhaal zou worden. En zo is dit boek geboren.
Ik verwachtte dat mijn dochter het meteen zou willen lezen, maar, onder invloed van haar biologische vader, die het boek zelf ook niet heeft gelezen, wil ze het tot nu toe nog steeds niet lezen. Blijkbaar denkt haar biologische vader dat er alleen maar kwaad over hem wordt gesproken en dat is waarschijnlijk ook de reden waarom onze dochter het boek niet leest.
- Is het een bewuste keuze het verhaal niet vanuit het perspectief van Julia (de dochter) te schrijven?
Dat is zeker een bewuste keuze, omdat Julia toen nog een baby was en eigenlijk niks van alle ellende mee heeft gekregen.
- Denk je dat dit boek een bijdrage zou kunnen leveren aan de acceptatie van seksuele minderheidsgroepen? Zo ja, op welke manier dan?
Het is zeker de bedoeling dat dit boek een bijdrage levert aan de acceptatie van seksuele minderheidsgroepen. Ik wil laten zien wat de gevolgen kunnen zijn als mensen niet voor hun geaardheid uit durven komen. Ik wil de lezers laten zien dat je er niet voor kiest om anders geaard te zijn en dat het voor die persoon sowieso al een hele zware worsteling is om dat te accepteren. Daarnaast is het ook nog eens heel moeilijk om het uiteindelijk aan familie, vrienden en kennissen te vertellen. En in ons geval dus ook nog eens aan je vrouw. En onze maatschappij maakt dat allemaal nog eens extra moeilijk, omdat die verwacht dat we allemaal aan hetzelfde patroon voldoen. Doe je dat niet, dan word je vaak niet geaccepteerd en word je uitgescholden en soms zelfs in elkaar geslagen.
- Wat zijn je vervolgplannen als auteur?
Ik ben op dit moment bezig met een ‘tweelingboek’ van mijn huidige boek, met als titel ‘Van de andere kant’. Het verhaal wordt dan vanuit Joost verteld, maar dan is het dus wel fictie, want Joost wil zijn kant van het verhaal nog steeds niet vertellen. Door veel research te doen, hoop ik de werkelijkheid te kunnen benaderen. De titel ‘Van de andere kant’ slaat dus niet alleen op de geaardheid, maar ook op de andere kant van het verhaal.
- Als je Homoseksualiteit is geen keuze in 3-4 zinnen zou mogen aanprijzen, wat zou je dan zeggen?
Het is een mooi, ontroerend boek, geschreven met een lach en een traan. Het geeft een inzicht in wat er fout kan gaan als je je geaardheid verbergt of ontkent. Maar ook hoe je leven een mooiere wending kan krijgen als je er eerlijk over bent.
Tot slot uiteraard nog een woord van dank aan Marie-Louise voor haar moeite en de openhartigheid bij het beantwoorden van de vragen.