Sinds het begin van deze eeuw zijn thrillers afkomstig uit Skandinavië ongekend populair in Nederland en Vlaanderen. Een ralatief klein aantal auteurs weten met hun boeken een grote schare fans achter zich te krijgen. Vanaf 2008 doet het Zweedse echtpaar Ahndoril, beter bekend onder hun pseudoniem Lars Kepler, met enige regelmaat ook een duit in het zakje. Eind vorig jaar verscheen Spiegelman, het negende deel in hun serie rondom het succespersonage Joona Linna.
Op weg van school naar huist wordt de zetienjarige Jenny ontvoerd. Ze lijkt van de aardbodem vedwenen te zijn tot ze vijf jaar later, opgehangen aan een klimrek, wordt gevonden. Tijdens een onderzoek, geleid door Joona Linna, wordt duidelijk dat een verwarde man minutenlang naar het klimrek staart op het moment dat de moord moet zijn gepleegd. Hij weet zich niets meer te herinneren van het gebeurde. Lukt het met behulp hypnotiseur Erik Maria Bark helderheid te verkrijgen? En wat is de rol va deze verwarde persoon?
Spiegelman is een typische Lars Kepler-thriller. De lezer wordt een verhaal ingetrokken waarbij zij getuige is van een misdaad, waarbij vervolgens een oude bekende (Joona Linna) ten tonele verschijnt om het op te lossen. Een beproefd recept waar deze auteurs al ruim tien jaar veel fans met hun neus in de boeken weet te krijgen. Bij Spiegelman zal dat waarschijnlijk niet anders zijn. Maar soms kan je het gevoel bekruipen dat het ontbreken van echt iets nieuws in een bestaande serie de betrokkenheid bij het verhaal verkleint. Het is een vreselijk cliché, maar stilstand betekent inderdaad achteruitgang.
Veel van het bovenstaande kan worden goedgemaakt door een ijzersterk verhaal met originele invalshoeken en een ijzingwekkend slot, waardoor je van je stoel wordt geblazen. Op al deze punten stelt Spiegelman ronduit teleur. De schrijfstijl is weliswaar voor iedere lezer goed te volgen, maar sprankelt op geen moment.
Mijn grootste punt van kritiek is de voorspelbaarheid van deze thriller. Een geoefende lezer in dit genre zal de plot (veel te) snel kunnen doorgronden. Zeker ingeval van een spannend verhaal is dit funest.
Helaas is mijn conlusie dat Spiegelman een bijzonder negatieve leeservaring heeft opgeleverd. Lars Kepler zorgde met hun eerdere delen voor ongekende spanning van hoge kwaliteit. Je vraagt je af of er nog wel een toekomst voor Joona Linna is? Het is oprecht te hopen dat Alexander en Alexandra Ahndoril niet aan hun eigen succes ten onder gaan., want dat het topauteurs (kunnen) zijn, hebben ze in het verleden meer dan eens aangetoond.
Stijl 5.0
Personages 6.0
Originaliteit 2.5
Leesplezier 4.0
Gemiddeld 4.375 / 10