Afwachten is geen optie *****

(tekst: K. Hazendonk)

Korte inhoud:
Het leven van Franka is totaal veranderd. Er zijn weken voorbijgegaan waarvan ze zich niets herinnert. Ze ontdekt dat haar moeder is overleden en haar man gedraagt zich ineens erg afstandelijk. Franka is niet meer de vrouw die ze was voordat ze een hersenbloeding kreeg.

Maar langzaam bekruipt haar het akelige gevoel dat niet alle verandering aan haar hersenletsel toe te schrijven zijn.

Mijn leeservaring:
Dat Loes den Hollander met recht de koningin van de thrillers genoemd wordt, blijkt weer uit Wacht maar af.
Dit is echter wel een boek dat ik met andere ogen heb gelezen, omdat toch in mijn hoofd bleef dat dit verhaal deels op waarheid berust.
De manier waarop Loes de gevoelens van Franka beschrijft, zijn de hare in de weken na haar hersenbloeding. De onzekerheid, het niet meer weten en voor waarheid moeten aannemen wat anderen je vertellen. Op ingenieuze wijze verweeft Loes haar eigen ervaring in een sterkte thriller.

De onderhuidse spanning blijft constant aanwezig wanneer Franka ervan overtuigd raakt dat de gebeurtenissen om haar heen zich niet in haar hoofd afspelen. Daardoor bleef ik aan het boek gekluisterd. Leugens, bedrog, hebberigheid, geld, alles komt aan bod zonder over de top te gaan. Vertrouwen in je eigen familie krijgt in dit verhaal een hele andere betekenis en tijdens het lezen bekroop me de vraag: hoe vaak zal het in werkelijkheid zo gaan?

Loes den Hollander schreef vijfentwintig thrillers en is jaren een bestsellerauteur. Van haar boeken zijn ruim 1 miljoen exemplaren verkocht. Loes schrijft al vanaf het moment dat ze kon lezen. Toch kwam het nooit in haar op om van schrijven haar beroep te maken, omdat ze zich helemaal richtte op haar carrière in de gezondheidszorg. Dat veranderde toen ze in 2001 een verhalenwedstrijd won. Vanaf dat moment ging er voor haar gevoel een luik in haar hoofd open waar een onstuitbare lading teksten achter zit die zich allemaal verdringen om te worden opgeschreven. Toen ze in 2006 haar carrière als directeur van een gezondheidszorginstelling beëindigde, vond ze vrijwel tegelijk een uitgever voor Vrijdag, haar eerste literaire thriller. Daarna volgde al snel het zinderende Zwanenzang en sindsdien in schrijven haar voornaamste bezigheid. Na Mij zie je niet (2018) verscheen in oktober 2019 haar vijfentwintigste thriller Toen ik dood was.

Met dank aan de Crime Compagnie voor het toezenden van het recensie-exemplaar.