Hoe zou een pubermeisje moeten reageren als een boodschap als donderslag bij heldere hemel haar leven verandert? Voor die vraag komt Merthe in Geestverwanten, het young adult debuut van Hilda Spruit, te staan. Ze besluit de antwoorden samen met haar vriendinnen Anouk en Fenneke te zoeken in de spirituele wereld. Ze wagen zich aan het ‘glaasje draaien’. Dat stuurt de dames zeker in een bepaalde richting, maar al snel wordt duidelijk wat de gevaren van dit spel zijn. Ze belanden in een avontuur dat bol staat van de spanning. Lukt het Merthe en haar vriendinnen om zonder kleerscheuren de waarheid aan het licht te brengen? En wat betekent dat voor de verhouding tussen haar en een aantal mensen die ze jarenlang dacht te kunnen vertrouwen?
Geestverwanten is zonder enige discussie een prettig leesbaar verhaal. Het relatief eenvoudige taalgebruik, gecombineerd met de korte hoofdstukken, zal er zeker voor zorgen dat de Young Adult-doelgroep dit verhaal weet te waarderen. Hilda Spruit blijkt zich perfect in de gedachtegangen van jongeren te kunnen verplaatsen. Het is zonder meer denkbaar dat pubers zich zouden laten verleiden door het spirituele, daarbij de mogelijke gevaren over het hoofd ziend. Deze boodschap komt heel duidelijk uit de verf.
Daarnaast is Geestverwanten onmiskenbaar spannend. De auteur gebruikt sommige gekende trucs om dat te berieken op een knappe en geraffineerde wijze. Cliffhangers zullen er waarschijnlijk meer dan eens voor zorgen dat de lezer net even iets langer door wil lezen. En dat is natuurlijk een van de (belangrijkste) doelen van iedere auteur. Ook het einde van het verhaal is uiteindelijk bevredigend te noemen.
Toch zijn ook enkele wat meer kritische kanttekeningen op zijn plaats. Sommige personages (met name Lex, Anja en tante Tilly) hadden wat meer en beter uitgediept kunnen worden. Doordat dit niet gebeurt lijken sommige van hun handelingen te veel te berusten op louter toeval. Te vaak lijken de gebeurtenissen niet logisch te ontstaan, maar geconstrueerd te zijn. Helaas komt dat de geloofwaardigheid niet ten goede. Dat gevoel wordt verder versterkt, doordat sommige overgangen in het verhaal wel heel erg snel gaan. Dat geeft een gevoel van gehaasthed, alsof Geestverwanten een vooraf afgesproken aantal pagina’s niet mag overschrijden.
Desalniettemin is Geestverwanten gewoon een heel gaaf en goed debuut, waarover Hilda Spruit over het geheel genomen heel trots en tevreden kan en mag zijn. Het is een ultiem boek om te gebruiken in de strijd tegen ontlezing van de jeugd. Een begrijpelijke winnaar van de Jonge Jury Debuutprijs.