Maand: mei 2021

Geplaatst op

Wegleggen is geen optie ****

(tekst: D. van Heumen)

Annet Hulst, initiatiefnemer van de websites Chicklit.nl en Vrouwenthrillers.nl, debuteerde in maart 2020 met de spannende young adult Privacy Live.

Ze woont met haar gezin in haar geboortestad Leiden en werkt als IT-risicomanager in de financiële sector.

In haar vrije tijd schrijft ze, leest ze boeken in alle genres en brengt ze regelmatig een bezoek aan de sauna.

De 18-jarige geschiedenisstudente Fee Wilkens woont samen met haar beste vriendin Rox in een appartement dat haar ouders voor haar hebben gekocht.

Ter gelegenheid van de 50-jarige verjaardag van haar vader lijkt het haar wel leuk om hem een Match DNA-set cadeau te doen.

Die wil zij samen met haar broer Fabian geven, maar Fabian vindt het idee echter helemaal niets, dus besluit Fee het zelf te gebruiken.

Met een verrassende uitkomst als resultaat.

Tijdens de voorbereidingen voor haar vaders verjaardag stuit Fee op nog meer familiegeheimen die bij haar veel vragen oproepen.

Wat is er precies gebeurd met het familiebedrijf, Spa Resort Het kristal?

En wie is Bas, van wie haar vader een kaart ontving?

Wanneer er dan nog een familielid sterft, besluit Fee samen met Rox op onderzoek te gaan.

Vastbesloten om alle familiegeheimen te ontrafelen.

Annet Hulst neemt de lezer mee in een meeslepend en spannend verhaal.

Geen boek waar je op het puntje van je stoel zit van de spanning maar wel een boek dat je moeilijk weg kunt leggen.

Je wilt steeds verder lezen en door de schrijfstijl van de auteur en de korte hoofdstukken leest het ook erg vlot.

De hoofdstukken zijn voornamelijk en afwisselend vanuit het perspectief van Fee en het dagboek van oom Bas geschreven.

Zo volgen we de familie Wilkens en komen we steeds meer achter de ontbrekende puzzelstukjes van de familiegeheimen die er schijnbaar zijn.

Soms gebeurtenissen die je wel zag aankomen maar niets is wat het lijkt in dit boek.

Annet weet de lezer toch te verrassen een aantal keren.

Dat Annet Hulst samen met haar zusje Maartje, naar wie het boek ook is opgedragen, in een sauna hebben gewerkt als tieners en nu nog geregeld naar een wellnesscentrum gaan is wel te merken.

Alles komt erg geloofwaardig over wat betreft het reilen en zeilen van een wellnesscentrum.

Dat Annet Hulst een goede YA heeft geschreven, Privacy Live, dat wisten we, maar ook met het schrijven van deze thriller Bloedheet heeft ze weer een goed boek afgeleverd dat de lezers een paar heerlijke uurtjes leesplezier bezorgt.

Ik ben in ieder geval erg benieuwd wat zij nog meer voor ons in petto heeft. Met dank aan uitgeverij LetterRijn voor het verstrekken van het recensie-exemplaar.

Geplaatst op

Opstap naar letterland *****

In een tijd dat toenemende ontlezing van met name jeugdige lezers helaas een actueel onderwerp is, stelt het enigszins gerust dat er met enige regelmaat ook boeken verschijnen die zich richten op de jongere doelgroep. Een mooi voorbeeld daarvan is de jeugdthriller Skygge, geschreven door Mark de Groot (1974), onlangs uitgebracht bij uitgeverij Godijn Publishing.

In het (fictieve) Noorse dorpje Skygge vond dertien jaar geleden een ramp plaats, waardoor het er zes maanden per jaar donker is. De jonge Sam en zijn vriendin ontdekken dat er een groot gevaar rondwaart in Skygge. Het is hun missie dat een nieuwe ramp wordt voorkomen. Of dit gaat lukken is de vraag…

Het allereerste dat al tijdens het lezen opvalt, is dat hier een auteur aan het werk is, die weet waar hij mee bezig is. Mark de Groot lijkt geknipt voor de doelgroep. Skygge is qua spanning toegesneden op de belevingswereld van tieners. Met name het feit dat de hoofdrolspelers in dezelfde leeftijdscategorie zitten, zal de herkenbaarheid, inleving en betrokkenheid zonder twijfel vergroten. Dit houdt allerminst in dat andere lezers geen plezier aan dit boek zouden kunnen beleven, integendeel.

De opbouw van het verhaal is uitstekend verzorgd. De Groot voert zijn lezers op een natuurlijke manier brokken van het verhaal, uiteindelijk resulterend in een mooi en degelijk afgerond geheel. Opvallend is de kwaliteit van de personages. Het is beslist niet eenvoudig om personages een geloofwaardige ontwikkeling door te laten op de manier zoals dat gebeurt in Skygge. De verstrekte informatie is zonder uitzondering interessant en nuttig. Dat een van de verhaallijnen zich bijvoorbeeld op Jamaica afspeelt, herbergt een sublieme dubbele bodem in zich.

Zoals gezegd voelt Mark de Groot (met name) de behoefte van de jeugdigde lezer perfect aan. Behalve de spanning in Skygge sluit ook de thematiek hierop zeker aan. Voor hen die het wil zien, valt er een heleboel te leren over wat bijvoorbeeld hechte vriendschap inhoudt. Dat dat meer is dan alleen ‘leuk’ met elkaar omgaan, wordt pijnlijk duidelijk gemaakt. Het is volledig de verdienste van de auteur dat het verhaal hierdoor nog extra aan kwaliteit wint.

Skygge herbergt veel aanknopingspunten om als  middel te dienen de  weinig- of niet-lezer op het juiste spoor naat letterland te zetten. Het is daarom te hopen dat Skygge niet alleen in de boekhandel een verdiende plek krijgt, maar vooral ook in de lokale en schoolbibliotheken.

Geplaatst op

Topper, geschreven met het hoofd vanuit het hart *****

Heel af en toe kom je debuten tegen die bijblijven, doordat de schrijfstijl en het onderwerp van het verhaal blijven hangen. Een sprekend voorbeeld hiervan is de roman Een blauwe blik van Lucy Neetens,  in maart verschenen bij Godijn Publishing.

Een blauwe blik snijdt een bijzonder gevoelig onderwerp aan als Leja Berger, een jonge vrouw, van haar arts te horen krijgt dat ze ernstig ziek is. Begrijpelijkerwijs roept dat de nodige emoties bij haar op. Toch weet zij een overwegend positieve houding naar haar omgeving uit te stralen. Wat is de rol van mensen in je omgeving in een dergelijke situatie? Een blauwe blik laat haar lezers het antwoord op deze vraag meebeleven, zonder ok maar een moment zwaarmoedig te worden. Hier en daar ontbreekt zelfs gepaste humor niet.

Geen enkele lezer kan door Een blauwe blik onberoerd blijven. Dat heeft natuurlijk te maken met het thema. Door de manier waarop Lucy Neetens, mede door het  gekozen ik-perspectief, je door de ogen van Leja laat meekijken, zorgt ervoor dat er een onvoorstelbaar realistisch beeld ontstaat. Zowel het verdriet en de pijn, alsook de positievere karaktereigenschappen en de daaruit voortvloeidende handelingen van Leja zijn letterlijk voelbaar. De uitwerking van Leja als personage is grandioos. Zij fungeert door dit verhaal als een symbool, in de positieve zin van het woord, voor velen.

Door het eerlijke en realistische beeld heeft deze roman ook een mooie ‘diepere laag’, waardoor het geschikt is voor een breed publiek. Aan de ene kant zal er voor een lotgenoot van Leja een hoge mate van herkenning zichtbaar zijn. Voor hen die het geluk hebben vooralsnog gevrijwaard te zijn van een dergelijke zware boodschap, biedt het meer dan voldoende stof tot nadenken. Bijvoorbeeld over de vraag hoe je moet/kunt reageren op iemand die het overkomt. En laat er geen misverstand over bestaan: Lucy Neetens maakt niet alleen de voor de handliggende mogelijkheden zichtbaar.

In mijn optiek geeft Lucy Neetens blijk van een voortreffelijk schrijftalent, zowel op inhoud als door haar stijl. Misschien is een vergelijk met een aantal zogeheten gevestigde namen hartstikke realistisch. Hier is daadwerkelijk een auteur aan het werk die haar hoofd en haar pen gebruikt om datgene wat uit haar hart komt te verwoorden. Daar is ze meer dan in geslaagd, want door het gebruik van haar ‘unieke stem’ verdient ze een plek in de Eregalerij van Boeken-en-meer. Een debuut zoals je niet vaak tegenkomt en dat schreeuwt om opvolging.