Het is een fijne constatering dat de aanwas van goede thrillers in het Nederlandstalig gebied de laatste jaren op een constant niveau blijft. Dat daarbij niet alleen de reeds gevestigde namen een hoofdrol vervullen, biedt zonder enige twijfel hoop voor de toekomst van dit mooie genre.
Een prachtvoorbeeld van een auteur die de laatste jaren lekker aan de weg timmert, is de Vlaamse ex-gerechtsarts Pat Craenbroek (1966). Na haar bijzonder lovend ontvangen debuut Uitgebroed in 2018, verscheen vorig jaar de opvolger, Uitgekookt.
In Uitgekookt maken we kennis met Margaux Bakker, een ambitieuze openbaar aanklager. Met haar vasthoudende, ietwat irritante, karakter bijt zij zich vast in een zaak, waarbij een arts onvergefelijke fouten op zijn geweten heeft. Ondertussen wordt het parket opgezadeld met wel heel bizarre sterfgevallen. Deze lijken op het eerste gezicht niets met de kwestie rondom de arts te maken te hebben, maar schijn bedriegt. Dat wordt duidelijk als een man, volledig verlamd, in het ziekenhuis belandt. Hij draagt een verstrekkend geheim met zich mee…
Om te beginnen moet gezegd dat het (technisch) schrijftalent van Pat Craenbroeck onmiskenbaar aanwezig is. Uitgekookt biedt zonder enig voorbehoud een garantie voor urenlang leesplezier. De verhaallijnen zijn afzonderlijk uitstekend uitgewerkt. Personages, beschrijvingen en de plot zijn logisch aan alle kanten. Daarop kan weinig worden aangemerkt. In haar vertellingen lijkt het af en toe alsof deze auteur haar pen soms heeft ingeruild voor een scalpel, zo scherpzinnig zijn de detailleringen.
‘Djeezus Luc, besef je wel wat je zegt? Het is gewoon misdadig dat jij hier nog zit, een schande.’
Na het lezen rijst bij mij de de vraag of er niet te veel informatie in dit verhaal is gestopt? Of alle informatie wel echt in dienst staat van het verhaal? Op die vragen moet ik bevestigend beantwoorden. Zoals gezegd zijn de individuele verhaallijnen prima, maar in het verhaal zijn de overgangen ertussen soms wel wat erg abrupt. Dat, samen met een stormvloed aan verschillende scènes, zorgt ervoor dat het overzicht soms wat lastig behouden kan worden. Vaak moeten passages herlezen worden om alles een juiste plek te geven. De gemiddelde thrillerlezer vindt een beetje puzzelen waarschijnlijk wel leuk, maar hier gaat het af en toe ten koste van de voortgang in het verhaal. Een keuze in de details had Uitgekookt naar een nog hoger niveau getild dan nu.
Toch overheerst uiteindelijk een positief gevoel na het lezen. Craenbroek is erin geslaagd een mooi beeld te scheppen van het reilen en zeilen binnen een parket van justitie. Ook haar kennis over de anatomie van de mens, verkregen door haar voormalige werk, is indrukwekkend en zeer interessant. Ondanks bovenstaande opmerking is Uitgekookt wel degelijk een aanrader.