Stof voor een goed gesprek

De gemene deler tussen iedereen die schrijft, beginner of meer ervaren, is gelezen worden. Naast het plezier van het verzinnen van verhalen, hoopt ieder auteur dat zijn verhalen iets losmaken bij de lezer. Dat er ook risico’s aan schrijven kleven heeft Pim Lammers onlangs aan den lijve ondervonden.
Dit jaar zou hij het gedicht ter gelegenheid van de Kinderboekenweek schrijven. Hij voelde zich genoodzaakt daarvan af te zien toen een korte tekst van hem, geschreven in 2015, plots op social media rondging. Degene die het gehele verhaal kende, of de moeite nam het alsnog te lezen, zag onmiddellijk dat er duidelijk een contextueel probleem speelde. Schijnbaar hebben zogenaamd bekende Nederlanders de behoefte als influencer op te treden en hebben ze zo veel invloed dat serieuze bedreigingen het gevolg zijn.

Vorig jaar verscheen een gedichtenbundel van de hand van Lammers met de titel Ik denk dat ik ontvoerd ben, uitgegeven door Querido. De bijpassende tekeningen zijn van de hand van Sarah van Dongen.

Ik denk dat ik ontvoerd ben is een van de 55 gedichten, die allemaal vanuit het perspectief zijn geschreven van een opgroeiend kind. Daarmee kom je gelijk bij de kracht van deze bundel. De auteur blijkt een meester in het zich kunnen verplaatsen in de positie van een kind. En ja, hij schuwt daarbij geen enkel onderwerp. Tegelijk is de toon op geen enkel moment aanmatigend of verheerlijkend. Nergens wordt taal gebezigd wat als schadelijk voor kinderen kan worden beschouwd.

Is her raar als een kind zich afvraagt wat het betekent als zijn opa er op zeker moment niet meer is? Of dat hij vaststelt dat er wel degelijk grote verschillen zijn tussen hem en zijn vader, hoewel iedereen zegt dat ze op elkaar lijken? De antwoorden op deze vragen laat ik in het midden. Wel denk ik dat het goed is open en eerlijk te kunnen praten met een kind dat met zulk soort gedachten leeft.

De vrees dat dit boek schadelijk voor een kind zou kunnen zijn is wat mij betreft, mede gelet op het bovenstaande, volledig ongegrond. Het zal een kind, bij het juist gebruik ervan, niet in verwarring brengen. Worstelingen ontstaan niet door het lezen van of het confronteren met deze gedichten, ze zijn er al. En voor wie worstelt kan Ik denk dat ik ontvoerd ben hulp bieden en de aanleiding zijn voor een goed gesprek. Voor anderen zal dit boek een eye-opener zijn bij het besef dat zaken nou eenmaal bestaan.

Pim Lammers heeft met deze bundel zijn kracht onomstotelijk aangetoond en ik hoop dat, hoewel ik begrijp dat hij het zelf niet overweegt, er een mogelijkheid wordt gevonden hem het gedicht ter gelegenheid van Kinderboekenweek 2024 te laten schrijven.

Geschiedenis verpakt in een spannend jeugdboek *****

(tekst: K. Hazendonk)

Korte inhoud:

Een oude schat en een razend spannende zoektocht op Bonaire!

Thoms vader is archeoloog en antropoloog. Hij weet alles van oude culturen en reist de hele wereld over. Als er voor de kust van Texel een oud WIC-schip wordt gevonden, is hij dan ook een van de duikers die naar het wrak afdaalt. Thom en zijn vriendinnetje Lin mogen allebei een oude fles uit het schip hebben. Tot hun grote verbazing zit er in een van de twee een schatkaart van Bonaire, die alles te maken lijkt te hebben met de Zilvervloot van Piet Hein!

Dat Fedor de Beer weet hoe hij een spannend jeugdboek moet schrijven, mag duidelijk zijn. Na de vondst van een schatkaart van Bonaire, gaan Thom en Lin met de hulp van Thoms vader op onderzoek uit.

Als Thoms vader voor een documentaire naar Bonaire moet, is het een grote verrassing dat Thom en Lin met hem mee mogen. Na alle voorbereidingen kan de zoektocht naar de schat echt beginnen.

Eenmaal op het eiland blijkt dat ze niet de enige zijn die van de schat hebben gehoord. Het is een drukte van belang op de plek waar ze, volgens de kaart, de schat konden vinden. Al snel komen Thom en Lin tot de conclusie dat de aangegeven plek niet klopt. Ze puzzelen verder.

Ze maken kennis met een aantal markante eilandbewoners, maar niet iedereen is te vertrouwen. Dan komt er hulp uit een onverwachte hoek. Zullen ze werkelijk de schat vinden of zijn ze te laat?

Een stukje geschiedenis verpakt in een spannend jeugdboek. Als een rode draad loopt de geschiedenis van Bonaire (toch een stukje Nederland, hoewel het ruim negen uur vliegen is) door het verhaal heen. Indrukwekkend is de beschrijving van de zoutvelden waarop de slaven moesten werken. Zonder dat je er erg in hebt, kom je heel wat te weten over het eiland. Fedor neemt de lezer mee naar de grotten waar vele rotstekeningen zijn te vinden. Hij neemt ons mee naar de mangrove en laat ons snorkelen. Alles is op dusdanige manier beschreven dat het lijkt alsof je er zelf bij bent.

Wil je na het lezen van het verhaal nog iets meer weten over Bonaire. Ook daar is aan gedacht. Op een prettig leesbare manier wordt in ongeveer twintig pagina’s de geschiedenis van Bonaire beschreven; de cultuur, de natuur en natuurlijk de rijke onderwaterwereld.

Een jeugdboek dat de volle 5* meer dan verdient.

Fedor de Beer is geboren in 1975, in het Brabantse dorp Sint Michielsgestel. Als kind las hij alles wat los en vast zat, van De Kameleon, Snuf en Arendsoog tot De Vijf, De gebroeders Leeuwenhart en Oorlogswinter. Het maakte eigenlijk niet uit wat, als er maar letters in stonden. Alhoewel, zodra hij in de bibliotheek kwam, verdwenen er standaard een paar historische boeken in zijn tas. Heerlijk vond hij het om meegevoerd te worden naar onbekende plaatsen in het verre verleden en op de eerste rij toe te kijken bij gevechten, ontdekkingen en spannende avonturen.

Na de middelbare school besloot hij meester te worden en toen hij eenmaal op de basisschool werkte, merkte hij al snel dat hij heel wat verhalen zo uit zijn mouw kon schudden. Veel kinderen waren gek op de verhalen die hij vertelde, vooral die tijdens geschiedenisles. Ooit, dacht hij toen, ooit ga ik ze opschrijven. En stiekem deed hij alvast wat voorwerk, in schriften, op kladpapier en op zijn eerste computer.

Naast het lesgeven in de bovenbouw studeerde hij filosofie en pedagogiek aan de universiteit in Nijmegen en merkte dat verhalen des te leuker zijn als ze je aan het denken zetten. Kan iets bijvoorbeeld slecht zijn als iedereen het doet? Na zijn studies schreef hij een saai, dik boek voor volwassenen over schoolartsen waardoor hij zich voortaan doctor mocht noemen. Maar wat heb je aan zo’n titel als maar weinig mensen je boeken lezen en dus besloot Fedor opnieuw les te gaan geven, maar nu aan studenten die graag leraar wilden worden. Als opvoedingsfilosoof probeert hij hen nu aan het denken te zetten over goed onderwijs en over wat nodig is om een echt goede leraar te kunnen zijn.

En toen begonnen de verhalen weer te kriebelen en besloot hij eindelijk er eens werk van te maken. Omdat schrijven een echte kunst is, volgde hij een cursus schrijven voor Kinderen in Amsterdam en begon te schrijven aan zijn eerste historisch verhaal, het verhaal van Het Kindertransport. Dat had een reden: ‘Ik kende het verschrikkelijke lot van Het Kindertransport, maar merkte dat heel veel mensen dit vreselijke stukje geschiedenis vergeten waren. Met mijn boek Het Kindertransport wil ik niet alleen die kinderen uit die trein herdenken wiens leven werd weggevaagd omdat ze toevallig Joods waren, ik wil vooral ook laten zien dat zij stuk voor stuk kinderen waren zoals jullie. Iemand heeft eens gezegd: er zijn geen zes miljoen Joden vermoord, maar er is zes miljoen keer één mens omgebracht. Een mens met dromen voor de toekomst, een toekomst die er niet mocht zijn. Niet voor hem. En dat zes miljoen keer! Wat met deze kinderen is gebeurd, mag nooit meer gebeuren en wie Het Kindertransport leest, begrijpt waarom.

Sinds enkele jaren woont Fedor met Petra in Malden, niet ver van een van de vele plekken waar de geallieerden tijdens de Tweede Wereldoorlog tegen de Duitsers vochten tijdens Operatie Market Garden.

Uitgeverij Van Goor
256 pagina’s

Een pareltje onder de prentenboeken *****

De kleine schatzoekerDani van Doorn en Ilaria Conalbi
Ilustraties – Ilaria Conalbi
Uitgeverij Eigenzinnig
31 pagina’s
Hardcover

(tekst: Karin Hazendonk)

Als volwassene ontzettend genieten van een prentenboek. Dat hebben Dani en Ilaria bereikt met De kleine schatzoeker.
Nora wil dolgraag weten waarom papa en mama al die verre reizen hebben gemaakt.

‘Om een schat te zoeken,’ antwoordt papa.

Nora is ontzettend nieuwsgierig wat die schat zal zijn en samen met poes Bindy gaat ze op reis. Op zoek naar de schat van papa en mama.

Nora reist met Bindy de hele wereld rond en ontmoet heel veel dieren die ieder hun eigen schat hebben. Maar … de schat van papa en mama heeft ze nog steeds niet gevonden.

Dit boek is een waar kunststukje geworden. Tekeningen en tekst zijn perfect op elkaar afgestemd. De tekeningen zijn heel herkenbaar voor de allerkleinsten. Iedere papa of mama, opa of oma die dit boek voorleest, zal Nora in zijn/haar hart sluiten.

‘Dag, mevrouw Giraffe. Hebt u hier in de Serengeti toevallig een schat?

Alle dieren die Nora ontmoet hebben hun eigen schat, maar zal Nora na alle reizen haar eigen schat vinden?

Dat ga ik niet vertellen, maar wat ik wel wil zeggen, is dat de mooie boodschap in dit prentenboek de waarde van het verhaal nog meer verhoogt.

De tekeningen zijn van Ilaria Conalbi en zijn stuk voor stuk ware kunstwerken. In 2018 maakte zij het prentenboek Ila’s vrienden.

Ilaria verliet tien jaar geleden Italië. Ze woont en werkt nu in Eindhoven.

Een kijkje op haar website is zeker de moeite waard.
http://www.ilaillustrations.nl/
https://www.facebook.com/ilaillustrations1/
https://www.instagram.com/ila_illustrations/?fbclid=IwAR2tXcmZ-zFDuVDCwmE6WZaEprUgagMhVjBjZHyK78hLp4GXCYSNpQICGZ8

Hoewel Dani van Doorn al heel wat boeken op haar naam heeft staan, kennen we haar vooral van haar Regency romance: Pippa. Op 1 oktober 2020 kunnen we genieten van Elena, een zelfstandig te lezen vervolg op Pippa.

Op de foto draagt Dani één van haar creatieve projecten, een hoed in 1900 stijl.

Meer weten over Dani:
https://danivandoorn.jouwweb.nl/over-dani
https://www.facebook.com/dani.vandoorn